امروز استاد محمد مرادی (نویسنده و پژوهشگر علوم اسلامی و استاد دانشگاه) را در استخر دیدم. به من گفت: چند روز پیش بخش های مختلف وبلاگ «گفت و گو با زرتشتیان» را دیدم.
با دیدن نامه ام به علما، تندی ام با زرتشتیان را مورد انتقاد قرار داد. او بر این باور بود که در بحث علمی باید محبت و عاطفه را نیز ضمیمه کرد. اگر با بحث علمی، تندی همراه شود، اثرگذار نخواهد بود، هرچند حق با شما باشد. آنقدر که اخلاق پیامبر(ص) در ترویج اسلام اثر گذاشت، شمشیر او اثر نداشت. قرآن کریم می فرماید:
«لَوْ کُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانفَضُّواْ مِنْ حَوْلِکَ» (آل عمران: 159)
« اگر تندخو و سختْ دل بودى، قطعا از پیرامون تو پراکنده مى شدند.»
حتی وقتی که موسی و برادرش مأموریت یافتند که سراغ فرعون بروند، خداوند به آنان سفارش کرد که با او با نرمی سخن گویند:
«اذْهَبَآ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى* فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّیِّنًا» (طه: 43 و 44)
«به سوى فرعون بروید که او به سرکشى برخاسته است، و با او با نرمی سخن گویید.»
جوانانی که جذب زرتشتی ها شده اند، بخاطر دلیل و برهان نیست بلکه همه اش جنبه ی عاطفی و احساسی دارد. ما با تندی با آنها برخورد کرده ایم اما زرتشتی ها خیلی محبت آمیز. مسیحیان نیز با ترویج محبت و مهربانی، دیگران را جذب می کنند. جنبه ی مهربانی در اسلام نیز قابل توجه است و باید آن را بیشتر نمایاند.
یادآوری:
به استاد مرادی گفتم که من قبلا خیلی نرم تر با زرتشتی ها صحبت می کردم اما اخیرا یعنی بعد از قضیه ی شکایت نماینده ی زرتشتی ها از خبرگزاری فارس بخاطر درج مصاحبه ام، ناراحتم کردند.